நான் ஸ்கூல்ல படிக்கும்போதே எனக்கு விளம்பரத்துல மாடலா நடிக்கிற வாய்ப்பு வந்துச்சு. அப்பா விளம்பர கம்பெனியில ஆர்ட் டைரக்டரா இருந்ததுனால அப்பா கூட பல விளம்பர கம்பெனிக்கு போகும்போது அவங்களே விளம்பரத்துல நடிக்க கூப்பிட்டாங்க. ஆனா முதல்ல அப்பா, படிக்கிற பொண்ணுனு தயங்கினாரு.

அப்புறம் ஸ்கூல் வயசு சிறுமிகளுக்கான மாடலிங் நடப்ப தான். புகைப்படங்கள் மட்டும் விளம்பரங்களில் வரும் என்று சொன்ன பிறகும் அப்பா, அம்மாவிடம் கலந்து பேச ஆரம்பித்தார். அப்பாவை விட அம்மாவுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம். வெறும் விளம்பர போட்டோ மாடல்னாலும் ஏதோ மக சினிமா நடிகையாகவே ஆகி கோடி கோடியா சம்பாதிக்க போற அளவுக்கு குஷியாகிட்டா.
வீட்ல அம்மா ஓகே சொன்ன பிறகு அப்பாவுக்கு என்ன தயக்கம்? சில குழந்தைகள்
சம்பந்தபட்ட வர்த்தக விளம்பர போஸ்டர், காலண்டர் மற்றும் பிரிண்டிங்
விளம்பரத்துர வர்ற மாடலா நடிக்க ஆரம்பிச்சேன். அப்பா வருமானத்துல குடும்ப
பாரத்தை சுமக்க முடியாக தடுமாறியபோது என் மாடலிங்க நடிப்பால் வந்த வருமானம்
எங்கள் குடும்ப கஷ்டத்தை போக்கியதோடு சிரமமில்லாமல் பழைய கடன்களை தீர்க்க
உதவியதோடு, எங்கள் சொந்தவீடு மற்றும் நகை கனவுகளை சாத்தியமாக்கியது.
எந்த துறை என்றாலும் பின்புலம் இல்லாமல் வரும்போது பல சிரமங்களை அனுமதித்த
தான் வாய்ப்பு பெற்று, செட்டில் ஆக முடியும்,. மாடலிங், சினிமா துறையில்
புதிதாக நுழைந்து வெற்றிபெறுவது மிகவும் கடினம். அதற்கு பல வருட போராட்ட
குணங்கள் வேண்டும். பெண்கள் என்றால் யார் போலி என்ற தெரியாமல் அவர்களிடம்
மாட்டிக்கொண்டு வாழ்க்கையை தொழைத்தவர்கள் அதிகம். எனக்கு அப்பாவின் விளம்பர
நிறுவன தொடர்பே மாடலிங் துறையின் என் அறிமுகத்தை எளிதாக்கியது.
நான் மாடலிங் சிறுமியாகி இரண்டு வருடங்களை தாண்டியது. தொடர்ந்து சில
விளம்பர வாய்ப்புகள் வந்து நாங்கள் சொந்த வீட்டு கடனோடு குடியேறியபோது தான்
அப்பா குடியினால் உயிரிழந்தார். அது எங்கள் குடும்பத்துக்கு
அதிர்ச்சியாகவும், வருங்காலம் பற்றிய பயத்தையும் ஏற்படுத்தியது. காரணம் ஒரே
பெண்ணாக நான் அப்போது தான் பள்ளி இறுதியாண்டு படித்து கொண்டிருந்தேன்.
அம்மாவும் ஹவுஸ்வைஃப் தான். ஆனால் என் அப்பாவின் இறப்புக்கு வந்த
மாடலிங்துறை நண்பர்கள் தொடர்ந்து எனக்கு மாடலிங்க வாய்ப்பு தந்து உதவுவதாக
உறுதியளித்தனர். அதேபோல் உதவவும் செய்தனர்.
ஆனால் சில நண்பர்கள் நிறுவனங்களை கைகாட்டி அங்கே வாய்ப்பு இருப்பதாக
சொல்லி, நானும் அம்மாவும் அங்கே சென்று என் போட்டோ புரோஃபைலை காட்டி
வாய்ப்பு கேட்டபோது சிலர் அம்மாவிடம் தனியாக பேச விரும்பவுதாக கூறி சில
டிமாண்ட்களை சொன்னார்கள். முதலில் எனக்கு அதெல்லாம் புரியவில்லை அதே போல்
அம்மாவும் அதெல்லாம் சரிபட்டு வராது, நாம பொறுமையா வேற வாய்ப்பு தேடலாம்
என்று சொல்லியதால் நானும் அமைதியானேன்.
ஆனால் விபரம் தெரிஞ்ச அதெல்லாம் அட்ஜெஸ்ட்மென்ட் மேட்டர் என்று தெரிந்து
போனதால் அம்மாவிடம் வற்புறுத்தியபோது அம்மா ஓபனாக பேசினாள். எங்களுக்கு
அத்தகைய நிறுவனங்களின் தொடர்புகளை தந்த அப்பாவின் நண்பர்களிடம் அது பற்றி
கேட்டபோது,
“சிலர் கேஷுவலா “இப்போ அட்ஜெஸ்ட்மென்ட் இல்லாம வாய்ப்பு கிடைக்கிறது
கஷ்டம். ஃபீல்டுல இன்னைக்கு லட்சம் பேரு போட்டி போடுறாங்க. அனுபவமா, திறமை,
தகுதியெல்லாம் அதுக்கு அப்புறம் தான். முதல்ல யாரு அட்ஜெஸ்மென்ட்டுக்கு
ஒத்துவருவாங்கனு தான் பாக்குறாங்க. இது சொல்றதுக்கு சங்கோஜமா இருந்தாலும்
அதான் உண்மை நிலவரம். சிலர் என்கிட்டே நேரடியாக கேட்டபோது நான்
அப்படிபட்டவங்க இல்லைனு மறுத்துட்டேன். சிலர் என்கிட்டே அது பத்தி சொல்லாம
உங்கிட்டே கேட்டது அதிர்ச்சி தான். இதுக்காக அவங்க கிட்டே போய் நான் சண்டை
போடமுடியாது. உங்க விருப்பத்தை சொல்லிட்டு வந்திடுங்க. வாய்ப்புக்கு நாம
காத்திருக்க நினைச்சாலும் வாயும் வயிறும் காத்திருக்காதே. அதெல்லாம் நீங்க
தான் முடிவு பண்ணனும்”
என்று பட்டும்படாமல் சொல்லி விட்டு நகர்ந்தனர். அதற்கு பிறகு அவர்களிடம்
நாங்கள் வாய்ப்பை பற்றி பேசவும் முடியவில்லை. ஆனால் அவர் சொன்னது நியாயம்
தான். வாய்ப்பு கிடைக்கும் வரை எங்கள் வாயும் வயிரும் காத்திருக்காதே. நான்
பள்ளியில் படிப்பதால் வேறு வேலைக்கும் உடனே போக முடியாது. அங்கும் இதுபோல்
அட்ஜெஸ்ட்மென்ட் நடக்காது என்பதற்கு உத்திரவாதமும் இல்லை. ஆனால் நான்
மனதுக்குள் எப்படி லைஃப்ல ஜெயிச்சு ஆகணும். ஏற்கனவே நடிக்க
ஆரம்பிச்சுட்டதுனால சொந்த பந்தங்கள் பொறாமையில் ஏதோ பெரிய நடிகை ஆகிவிட்டதை
போல் நினைத்துக் கொண்டு, சினிமாக்கார குடும்பம் என்கிற நோக்கத்தோடு
எங்களோடு தொடர்பு கொள்வது இல்லை. அவர்களுக்காக இல்லையென்றாலும் பிறந்த
தோஷத்துக்காக வாழ்ந்தாக வேண்டுமே..
அப்போது தான் ஒரு கம்பெனி வாய்ப்பு வந்தது. நான் போகும்போதே அம்மாவிடம்
வெளிப்படையாக அம்மா எந்த அட்ஜெஸ்ட்மென்டுக்கும் நான் ரெடி அதனால இது மாதிரி
அட்ஜெஸ்ட்மென்ட்களை அவங்க தனியா உங்கிட்டே பேசினாலும், ரெண்டு பேரு கிட்டே
சொன்னாலும் இந்த சான்ஸை மிஸ் பண்ணவேண்டாம் என்று சொன்னேன். அம்மா ஒரு கணம்
என்னை அதிர்ச்சியோடு பாத்தாலும் அவள் முகம் வாடிப்போயி என்னிடம் எதவும்
சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தாள். அந்த நிறுவனத்தில் என்னிடம் நேர்காணல்
நடத்திவிட்டு, வழக்கம்போல் அம்மாவை தனியாக அழைத்தார்கள். அம்மாவும் போய்
பேசிவிட்டு சிரித்தமுகத்தோடு வந்தாள்.
எனக்கும் கொஞ்சம் அம்மா முகத்தை பார்க்க ஆறுதலாக இருந்தது. ஆனால் அந்த
கம்பெனியிலிலும் அட்ஜெஸ்ட்மென்டை எதிர்பார்த்தாலும் முதல் தடவையாக அம்மாவை
கம்பெனி கொடுக்க அந்த கம்பெனி நிர்வாகி கேட்டிருக்கிறான். அம்மாவும் ஓகே
சொல்லிவிட்டு வந்துவிட்டதாக சொன்னாள். நான் அம்மாவை ஷாக்கோடு பாத்தபோது,
“நீ வசதியாத வாழவேண்டிய பொண்ணு டி. இப்படி தான் இந்த ஃபீல்டுனு
தெரிஞ்சிருந்தா உன்னை சின்னவயசுலயே இந்த மாடலிங் ஃபீல்டுக்குள்ள நுழைய
விட்டிருக்கமாட்டேன். வேற தொழிலும் நமக்கு தெரியாது. விதியேனு வந்தாச்சு
இனிமே திரும்பி போக முடியாது. இந்த சமுகமும் நம்மை நிம்மதியா வாழவிடாது.
இங்க தான் வாழ்ந்து ஆகணும். நான் வாழ்ந்து முடிச்சவ தானே என் மகளோட
எதிர்காலத்துக்காக நான் செய்யுற தியாகம்னு நினைச்சுட்டு போறேன். இதெல்லாம்
நாம விரும்பி செஞ்சா தானே பாவம். சமுகத்தோட சாபம்னு நினைச்சுகிட்டு நம்ப
பொழைக்கிற வழிய பார்ப்போம்”
அம்மாவின் தீர்க்கமான முடிவை ஆமோதித்து நானும் ஒரு வைராக்கியத்தோடு களத்தில் இறங்கினேன்.
எனக்கு வாய்ப்பு தந்த அந்த கம்பெனியில் நிர்வாகிக்கு நடுத்தர வயசு தான்
இருக்கும். என் அப்பாவை விட பல மடங்கு குறைவு தான். ஆனால் அம்மாவிடம் என்ன
மோகமோ, எங்கள் வீடே கதியென்று கிடந்தான். நாங்கள் நினைத்து பார்க்கமுடியாத
அட்வான்ஸ் தொகையை தந்தததால் எங்களும் அவன் மேல் நம்பிக்கை வந்தது. தினமும்
வீட்டுக்கு வந்து அம்மாவோடு சுகம் அனுபவித்துவிட்டு போகும்போதும் கைநிறைய
பணத்தை அள்ளி தந்து விட்டு போவான். ஆனால் அவன் சொன்னது போல் எந்த விளம்பர
வேலைகளும் நடைபெறவில்லை. கேட்டபோது சில பெரிய நிறுவனங்களிடம்
கான்டிராக்ட்டை எதிர்பார்த்த காத்திருப்பதாக சொன்னான். நானும் நாட்களும்
வாரங்களும் மாதங்களும் போனது. எந்த வேலையும் நடக்கவில்லை.
ஆனால் அவன் வழக்கம் போல வீட்டுக்கு வந்து அம்மாவை அனுபவித்து விட்டு பணம்
கொடுத்து கொண்டிருந்தான். எங்களுக்கு அதனால் பண ஆதாயம் என்றாலும் அது என்
மாடலிங் கனவை நினைவாக்கவும் எங்கள் எதிர்கால வாழ்க்கைக்கும் என்று தான்
நானும் அம்மாவும் நினைத்து கொண்டிருந்தோம். ஆனால் நாட்கள் செல்ல செல்ல அது
வேசி தொழில்போல் தெரிய அம்மா கவலையோடு யோசிக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள். இதற்கு
நடுவில் பிறந்த நாள் அது இது என்று சொல்லி எனக்கும் அம்மாவுக்கும் பல
நகைகளை கிஃப்டாக வேறு கொடுத்திருந்தான். ஆனாலும் அம்மா ஒரு நாள் அவனிடம்
தன் ஆதங்கத்தை சொன்னபோது,
உங்களைப்போல ஒரு விதவையை கட்டிகொள்ளணும்னு தான் என்னோட லட்சியம். இதுக்காக
நான் பத்திரிகை விளம்பரம் கொடுத்த போது பலபேரு என்னோட பணத்துக்காக ஆசைபட்டு
ஒத்து கொண்டது போல் தெரிந்தது. அதனால் இந்த மாடலிங் துறைக்கு ஆள் எடுப்பது
போல் போலியாக நிறுவனம் ஆரம்பித்து இளம், நடுத்தர வயது பெண்கள் மாடலிங்
வேலைக்கு என்று விளம்பரம் கொடுத்தேன். அப்போ தான் நீங்க உங்க மகளுக்கு
வாய்ப்பு கேட்டு வந்தீங்க.
என்று சொல்லியிருக்கிறான். அம்மா கண்கள் விரிய அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளாமல் பார்த்து கொண்டிருந்த போது, அவனே மேலும்
“உங்களை பார்த்தவுடனே எனக்கு பிடிச்சு போச்சு. நீங்களும் சம்மதிச்சதால நான்
உங்களோடு மன, உடல் தேடலோடு வாழ ஆரம்பிச்சுட்டேன். நீங்க தப்பா நினைக்கலேனா
உங்களை மேரேஜ் கூட பண்ணிக்குறேன். நீங்க கேட்குற சன்மானத்தை
கொடுத்திடுறேன். ஆனால் கல்யாணத்துக்க என்னோட வீட்ல யாரும் வரமாட்டாங்க.
எனக்கு சொந்தமா தொழிற்சாலைகள் இருக்கு. அதனால வருமானத்துக்கு ஒன்றும்
பஞ்சமில்லை. உங்கள சந்தோஷமா வச்சுகிட்டு, உங்க மகளையும் படிக்கவச்சு, அவளோட
எதிர்காலத்துக்கு உதவுறேன். ஆனா உங்க மகள் மாடலிங் தொழிலை விட்டுடணும் அதே
போல் எனக்கும் உங்க மூலமா குழந்தை வேணும். இந்த ரெண்டு தான் என்னோட
டிமாண்ட். இப்போ சொல்லுங்க என்னை கல்யாணம் செய்து கொள்ள சம்மதமா? என்று
கேட்டிருக்கிறான்.
அம்மாவுக்கு இதை கேட்டு மயக்கம் வராத குறை தான். இவன் நிதானமாத தான்
பேசுறானா என்கிற சந்தேகமும், புத்தி பேதலித்து போன பையனா என்கிற பயமும்
அம்மாவுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது. ஆனால் அவனுக்கு குடி பழக்கமில்லை என்பது
அம்மாவுக்கு நன்றாக தெரியும். சுமார் 3 மாதங்கள் அவன் எங்கள் வீட்டுக்கு
வந்து போவதால் அம்மாவும் அவன் பல, பலஹீனங்களை நன்றாகவே தெரிந்து
வைத்திருந்தாள். ஆனால் அப்போதைக்கு அம்மாவுக்கு ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியிலும்
அவன் கோரிக்கையை உதாசீனப்படுத்தாமல் மகளிடம் கேட்டு சொல்வதாகவும், ஒரு
வாரம் டைம் வேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டாள்.
ஒரு வாரம் அவன் வரவும் இல்லை. அம்மாவின் சம்மதத்துக்கு பின்பே வருவதாக
சொல்லி விட்ட போய் இருக்கிறான். அம்மா என்னிடம் இதை விளக்கியபோது எனக்கு
சிரிப்பதா அல்லது அழுவதா என்று தெரியவில்லை. அவனுக்கு 30 வயதுக்குள் தான்
இருக்கும். அம்மாவும் 40 வயதை தாண்டவில்லை. அம்மா சோகமானாலும் நான்
அம்மாவிடம் ஓபனாக பேசினேன்.
“அவன் திருமணத்தை ரெஜிஸ்டர் செய்து கொள்ள சம்மதித்து விட்டதால் அவன்
டீலிங்கை ஒத்துக் கொள்ளலாம். வேண்டுமானால் ஒரு பெரிய தொகையை ஃபிக்சட்
டெபாசீட்டாக கேட்கலாம். ஒருவேளை அவன் மனம் மாறினாலும் நம் குடும்ப
வருங்காலத்துக்கு பயன்படும்” என்றேன். ஆனால் அம்மா அந்த குழந்தை மேட்டரை
பற்றி பேசிய போது
நான் சிரிப்பை அடக்கமுடியாமல், “உனக்கு என்ன குறைச்சல், இன்னும் வயசு
இருக்குமா நானும் மாடலிங் வேலைக்கு போக முடியாது.. உன் புள்ளைய
பாத்துக்கிறதை தவிர வேறு எனக்கு என்ன வேல” என்று வாய்விட்டு சிரித்தேன்.
அம்மா என்னை “அடச் சீ லூசு, உனக்கு நம்ப பொழைப்பு சிரிப்பா போச்சா.. ”
என்று என்னை அடிக்க வந்தாள். ஆனால் அம்மா வேறு ஒரு யோசனையை முன் வைத்தாள்.
அது ஓகே தான் என்றாலும் நான் பயந்தேன்.
அதாவது என்னை அவனுக்கு திருமணம் செய்து வைத்தால் அவன் குடும்பத்திலும்
சிக்கல் வராது. ஒருவேளை அவன் விதவைக்கு தான் வாழ்க்கை கொடுப்பேன் என்று
சொன்னதால் குடும்பத்தினர் அவனை வெறுத்து ஒதுக்கியிருக்கலாம். அதனால் இரு
குடும்பத்துக்கும் நல்லது என்று சொன்னவள் பிறகு என்னை போலவே சிரிப்பை
அடக்கமுடியாமல்
“ஆனா உன் வருங்கால புருஷன் என்கூட இவ்ளோ நான் கட்டில்ல பண்ண லீலையெல்லாம்
நான் திரும்ப தரமுடியாது டி. மேல் வாய்ல போட்டா வாந்தி எடுத்திடலாம், கீழ்
வாய்ல போட்டதை… ” என்று அம்மா பச்சையாக ஆரம்பித்தாலும் பாதியில்
நிறுத்திவிட்டு நாக்கை கடித்தபோது,
“ஹாஹா..ஆனாலும் என் வருங்கால புருஷன் என்னை கட்டிகிட்டாலும் உன் வாந்தி
எடுக்க வைக்காம விடமாட்டான் பாரேன். ஆனா முதல்ல நீ பெத்துகிட்டா நான்
ரெண்டு வருஷம் பெத்துக்க மாட்டேன். அதுபோல நான் பெத்துக்கிட்ட நீ ரெண்டு
வருஷம் குழந்தை பெத்துக்க கூடாது. இல்லேனா குழந்தைய யாரு பாத்துகிறது டீலா…
” என்றேன்.
அப்போது நானும் அம்மாவுமே வாய்விட்டு சிரித்தோம். அப்பா போன பிறகு நாங்கள்
எங்கள் நிலைமை எதுவெனினும் வாய்விட்டு சிரித்தத அன்று தான். பிறகு
ஆறுதலுக்காக கோவிலுக்கு போய்விட்டு வீட்டுக்கு வந்தபோது எங்கள் வீட்டு அவன்
வாசலில் நின்றிருந்தான். அவன்னு இப்போ சொல்லலாம். ஏன்னா அவன் யாருக்கு
முதல்ல புருஷனு தெரிஞ்சா தானே அவரு, கிவரெல்லாம். எனக்கு புருஷனா
அம்மாவுக்கு புருஷனா என்று தெரிந்து கொள்ளும் ஆவலில் அவனோடு மாடிக்கு போன
அம்மா கீழே வருவதை நகத்தை கடித்து கொண்டு டென்ஷனோடு காத்திருந்தேன்.
சக்ஸஸ். அம்மா முகத்தை ஆனந்தம்..அதாவது என்னை லீகலாக் ககல்யாணம்
கட்டிகொண்டு அம்மாவை இல்லீகலாக வைத்து கொள்ள அவன் சம்மதம் சொன்னான்.
அப்புறம் என்ன இப்போ நாங்க பெரிய தொழில் அதிபரோட குடும்பம். இங்கே கோவிலில்
கல்யாணத்தை முடித்து விட்டு தொழில் நிமித்தமாக சிங்கப்பூரில் அம்மாவும்,
நானும் புருஷனோடு குடும்பத்தோடு சிங்கப்பூரில் செட்டில் ஆனோம்.
திருமணம் முடிந்து எங்கள் கணவர். ஆமா எனக்கும் அம்மாவுக்கும் அவர் கணவர்
தானே. பிறகு எங்கள் கணவர் தானே…அங்கே தான் எனக்கும் அம்மாவுக்கு
சிங்கப்பூரில் ஹனிமூன் நடந்தது. எனக்கும் அம்மாவுக்கும் ஒரே பெட்டில் சுகம்
அனுபவிக்க வேண்டும் என்கிற ஆசை இருந்தாலும் அவன் சம்மதத்துக்காக
காத்திருந்தோம். அப்போது அம்மா எங்கள் கணவரிடம் என்னை வைத்து கொண்டே
வெட்கத்தை விட்டு கேட்டபோது,
“நோ…நோ…அதுல இப்போ த்ரில் இல்லை. வேணா ரெண்டு பேருக்கும் குழந்தை
கொடுத்திட்டு குரூப்பா என்ஜாய் பண்ணலாம். ஏன்னா நான் ஒவ்வொருத்தரோடும்
ரசித்து என்ஜாய் பண்ண ஆசைபடுறேன். அப்படி என்ஜாய் பண்ணும்போது என்னோட என்
கூட என்ஜாய் பண்ற பொண்ணும் சுகத்தை முழுசா என்ஜாய் பண்ணனும். அது ரெண்டு
பேருனா ரெண்டு பேருக்குமே முழு சுகம் கிடைக்காது” என்றார்.
எனக்கு அவரோட செக்ஸ் கான்செஃப்ட் புரியவில்லை என்றாலும் குழந்தை பெற்ற
பிறகு ஒரே கட்டிலில் தாய் பசுவையும், கண்ணு குட்டியையும் அதாவது
அம்மாவையும், என்னையும் ஒரே கட்டிலில் போட்டு பிரித்து மேய்ந்து ஓழ்சுகம்
கொடுக்க போவதை இப்பவே கற்பனை செய்து கொண்டு அம்மாவிடம் தனியாக
இருக்கும்போது சொன்னேன். அம்மா வெட்கப்பட அவளை கட்டியணைத்து கிஸ்
அடித்தேன். அதுவரை பட்ட கஷ்டங்கள் எங்களை கண்ணீரோடு தான் ஆறுதல் பட
வைத்தது.
ஆனால் முதல் முறையாக அன்று அம்மாவை கிஸ் பண்ணிய போது அது எங்களுக்குள்
இருந்த லெஸ்பியன் செக்ஸ் உணர்ச்சிகளை தூண்டிவிட அம்மாவும் நானும்
ஒருவரையொருவர் காமக்கிளர்ச்சி பொங்க அணைத்த முத்தமிட்டு கொண்டோம். ஹால்
சோபாவில் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்து முத்தமிட்டு முலைகளை உருட்டி பிசைந்து,
கீழே புண்டையில் விரல் போட ஆரம்பித்தோம். அப்போது நான் அம்மாவின் சேலையை
உருவியபோது,
“ரூம்குள்ள போயிடலாம் டி. எனக்கு என்னவோ போல இருக்கு. இப்படியொரு சுகத்தை
பொண்ணும் பொண்ணும் கொடுத்து சுகமடைய முடியும் போது ஏன் இந்த உலகத்துல
ஆம்பளய படைச்சானு தெரியல. அதானே அவங்களுக்கும் நமக்கும் கஷ்டம். கல்யாணம்,
புருஷன், குழந்தை குட்டி, எதிர்காலம் தானே எல்லா பிரச்சனைக்கும் காரணம்?
ஒரே பாலினம்னா இந்த சமூகத்துல இவ்ளோ சிக்கல் இருந்திருக்காது. நமக்கும்
சாப்பாடு, சுகத்தை தவிர வேற என்ன தேடல், தேவை இருந்திருக்க போகுது. என்ன
வாழ்ற அந்த பெண் சமூகத்தோட வம்சம் அழிஞ்சுபோயிடும் அவ்வளவு தானே. அதுல
யாருக்கு என்ன நஷ்டம்?”
எதார்த்தம் வேறு என்றாலும் அம்மாவின் கற்பனைக்கு ஒரு லிப் கிஸ் கொண்டே,
அம்மா சொல்வதை கேட்டுக்கொண்டே அணைத்து கொண்டு எங்கள் ருமுக்குள்
நுழைந்தோம். அங்கே இருவரும் அம்மணமாகி ஒருவரையொருவர் அணைத்த கொண்டு உடல்
ரசித்து, ஒவ்வொரு சுகத்தையும் ருசிக்க ஆரம்பித்தோம். அம்மாவை நான் மடியில்
போட்டுக் கொண்டு பாலூட்டினேன். பிறகு அம்மா என்னை மடியில் போட்டுக் கொண்டு
பாலூட்டினாள். இருவருக்கும்
அப்போது முலைப்பால் வரவில்லை என்றாலும், வருங்காலத்தில் இருவரும் ஒரே
கணவருக்கு பிள்ளை பெறப்போவதால், அப்படி பெற்ற பிறகு, அம்மாவுக்கு நானும்,
எனக்கு அம்மாவும் முலைப்பால் கொடுக்கவேண்டும் என்று இன்னொரு டீலை அம்மாவோடு
அப்போது போட்டுக் கொண்டேன். அம்மாவும் சிரித்தபடி.யே என் முலையை செல்லமாக
கடித்து டீலுக்கு ஒகே சொன்னாள். பிறகு யாருக்கு இந்த அரிய வாய்ப்பு இந்த
பூமியில் கிடைக்கும் அம்மாவுக்கு மகளும், மகளுக்கு அம்மாவும் இருவருக்கும்
பேறுகாலம் முடிந்து ஒருவருக்கு ஒருவர் நிஜமாக பாலூட்டும் வாய்ப்பு?
அதை கற்பனையில் நினைத்தபோதே எனக்கு சிலிர்ப்பாக இருந்தது. அப்போது அம்மாவை
காமத்தோடு பார்த்தபோது அவளும் நாங்கள் முலைப்பால் ஊட்டும் காட்சியை கற்பனை
செய்து கொண்டு சிலிர்ப்பது புரிந்தது. பிறகு அம்மாவின் புண்டையில்
விரல்போட்டு கொண்டே அவளுக்கு முலையை சப்ப கொடுத்தேன்.
அப்போது அம்மாவுக்கு ஏற்கனவே புண்டை கசிந்து என் கையை நனைத்திருந்தது. நான்
விரல்போடும் சளக் புளக் சத்தம் அம்மாவை உசுப்பேத்த, அம்மா என் தொடையை
விலக்கி என் புண்டையை நக்க ஆரம்பித்தாள். நானும் அம்மாவின் புண்டையை நக்க
திரும்பி தலைகீழாக படுத்தேன். இருவரும் ஒருவர் புண்டையை மற்றவர் நக்கி
சுகம் கொடுத்தோம்.
அப்போது நான் அம்மாவிடம், அம்மா நம்ப புருஷன் இப்படி ரெண்டு பேரும் புண்டைய நக்குறதை பார்த்தா என்ன நினைப்பாரு? என்றேன்.
அதுக்கு அம்மா, “செம ஐடியா டி. இன்னைக்கு நைட் உன் புருஷன் வீட்டுக்குள்ள
வரும்போது நாம ரெண்டு பேரும் அம்மண குண்டியா அணைச்சுகிட்டே, ஒருவருக்கு
ஒருவர் புண்டைய நக்கிவிட்டுகிட்டு இப்படி லெஸ்பி சுகத்தை என்ஜாய்
பண்ணுவோம். என்ன பண்றாருனு பார்ப்போம். இதெல்லாம் அம்மா, மக பொம்பள
ரகசியம்னாலும் அவரு நம்பளை இப்படி பாத்தா பெத்துக்கிறதுக்கு முன்னாடியே இதே
பெட்ல ரெண்டு பேரையும் ஓக்க ஆரம்பிச்சாலும் ஆரம்பிச்சிடுவாரு டி. அப்புறம்
ஜாலி தானே…”
ஆனால் அம்மா வாய்க்குள் என் முலை, புண்டை அல்ல என் புருஷனோட சக்கரையை தான்
போட வேண்டும். அம்மா சொன்னது அச்சுப்பிறவாமல் நடந்தேறியது. அன்று இரவு
நாங்கள் பேசியபடியே எங்கள் பிளானை பக்காவாக ஒரே ரூமில் அம்மணமாக படுத்து
அணைத்து கொண்டு புண்டைகளை நக்கி கொண்டிருந்தோம். உள்ளே வந்த கணவர்,
“ஹே..டர்ட்டி பிட்சஸ்,….மைடி டியர் ஸ்வீட்டீஸ்…என்னோட அழகு குட்டி அம்மா,
பொண்ணு பொண்டாட்டிங்க ரெண்டு பேரும் என்ன பண்றீங்க..வாவ் பாக்கும் போதே செம
ஹாட்.நானும் ஜாயின் பண்ணிக்கலாமா வித் யுவர் ஹானரபிள் பெர்மிஷன்?”
உடனே நாங்கள் குஷியாக பார்த்து கொண்டாலும், அம்மா விடாமல்
“அய்யோ..அதெல்லாம் புள்ள பெத்தபிறகுனு தானே சொன்னீங்க டியர். இப்போ
உங்களுக்கு ஓகேவா….நீங்க ரெடினா நாங்களும் ரெடினு..என்னடி நான் பெத்த
சக்களத்தி… ” என்றாள்.
அப்போது நான் தலையை வேகமாக ஆட்டியபடியே அம்மா புண்டையில் முகத்தை தேய்த்து
நக்கிவிட்டேன். அதை பார்த்த எங்கள் புருஷன் தாக்குபிடிக்கமுடியாமல் டிரஸை
அவசர அவசரமாக கழற்றி போட்டுவிட்டு கட்டில் மேல் பாய்ந்தான். பிறகு என்ன
அன்னைக்கு ஆரம்பிச்ச குருப் ஓழ் புள்ளை பெறும் வரை தொடர்ந்தது.
அம்மாவுக்கும், மகளுக்கும் ஒரே புருஷன். தனித்தனி ஷெட்யூட் போட்டு டே,
நைட்னு ஓத்தாலும் எங்களுக்கு அதுக்கு பிறகு குருப் செக்ஸ் தான் சுகம்.
மாதந்திர நாட்கள் தவிர அதை முடிந்த அளவுக்கு அம்மா, மகள் ஒரு புருஷனோடு
கூட்டு ஓழ்போட்டு எங்கள் கூதிகளை குளிர வைத்து கொண்டிருக்கிறோம்.
ஆனா என் புருஷன் என்னை விட அம்மா மேல தான் வெறி. பிறகு ஆண்டியை கல்யாணம்
பண்ண விதவை டயலாக் விட்டுகிட்டு, வீதி வீதியா ஆண்டிய தேடி அலுத்த போயி தான்
அம்மா மேல ஆசைபட்டு எங் வீட்டுக்குள்ள வந்தாரு அதனால அம்மாவை ஓக்கும்போது
மட்டும் அவரோட குஷியே தனி தான். நானும் அதை புரிந்து கொண்டு அம்மாவை அவர்
ஆசையோட ஓழ்போட சப்போர்ட் பண்ணுவேன். அதே போல் அம்மாவுக்கும் விதவிதமா டிரஸ்
எடுத்து கொடுத்து, பார்லருக்கு ரெகுலரா கூட்டிட்டுபோய் யூத்தா மாற்றி அசர
வைக்க நினைத்தேன். ஆனா என் புருஷன் அதெல்லாம் வேண்டாம். எனக்கு மிடில்ஏஜ்
ஆண்டி மாதிரி எதார்த்தமா, ஹோம்லியா இருந்தா தான் பிடிச்சிருக்கு. நீ வேணா
பார்லருக்கு போ, அம்மாவை கூட்டிக்கொண்டு போகவேண்டாம் என்று ரூல் போட்டு
விட்டார். அம்மா, பொண்ணுக்கு அமைந்த ஒரே பூல் புருஷன் போட்ட ரூலை தாண்ட
முடியுமா. ஃபூலானாலும் புருஷன் தானே..அதற்கு பிறகு புருஷனே உலகமாக இருவரும்
அவரை குதூகலப்படுத்தி வருகிறோம்.
ஆனா முன்னாடி நானும் அம்மாவும் போட்டுகிட்ட முக்கியமான ஒரு டீலை மறந்துட்ட
ரெண்டு பேரும் ஒரு வருட கேப்பில் எங்களின் ஒரே கணவருக்கு புள்ள
பெத்துகிட்டோம். முதலில் அம்மா அடுத்த வருஷமே நான் குட்டி போட்டேன்.
ரெண்டும் இளவரசிகள் தான். அடுத்த தலைமுறைக்கு ரெடி பண்ணிட்டோம்ல…ஹாஹா…
இப்போ சிங்கப்பூர்ல குழந்தைகளோடு நானும் அம்மாவும் ரெஸ்ட் எடுத்து
வருகிறோம்.
இப்போது நாங்கள் சிங்கப்பூர் வாசியாகிவிட்டாலும், வெளியே போனால் எனக்கு
ரெண்டு குழந்தைகள். வீட்டுக்குள்ளே எனக்கொண்ணு அம்மாவுக்கு ஒண்ணு என்ற
கோட்பாட்டோடு வாழ்ந்து வருகிறோம். இதெல்லாம் கொடுப்பினைனு தான் நாங்க
நினைச்சுகிறோம்.
உலகம் ஒரு நாடகமேடை நாமெல்லாம் நடிகர்கள். மாடலிங், சினிமாவுல மட்டுமில்ல
நிஜ உலகத்திலும் நாம் நம் வசதிக்கு ஏற்ப பல வேஷங்களை போட்டு நடித்து கொண்டே
தான் இருக்கிறோம். எங்க கதை தமிழகத்தில் எழுதினாலும் மேடை போட்டு
சிங்கப்பூரில் வாழ்க்கை நாடகத்தை அரங்கேற்றி வருகிறோம். புரியாத வரைக்கும்
வாழ்க்கை புதிர் தான். புதிரை விடுவிக்க போராட வேண்டியது தான். ஆனால்
விடுவிக்கும் வழிகளை தேடி நம் வலிகளை பொறுத்து கொள்ள வேண்டும். அது
மனவலியோ, உடல்வலியோ..
வாழ்கையில் எல்லா வலிகளுக்கும் தீரவழிகள் உண்டு. எங்கள் வாழ்வின் வலியைப் போல…சிலருக்கு அநீதி எங்களுக்கு நீதி…அவ்வளவே..