"என்னம்மா பண்றது.ஒரு வருஷம் தான் என்னோட மனவியா இருந்தாலும், உன் அண்ணியை என்னாலே மறக்க முடியலை. அப்பா வேறே இறந்த துக்கம், என்னாலே தாங்க முடியலை.எனக்குன்னு யார் இருக்கா?"
"என்னண்ணா அப்படி சொல்லிட்டே. ஏன் நாங்க இல்லே?அம்மா இல்லே? எங்களுக்காகவாது நீ வாழ்ந்தாகணும்'ணா."
சிறிது நேரம், ஏதோ நினைவில், என் அண்ணனின் கண்களை உற்றுப் பார்த்த நான், ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாக "இனிமே குடிக்கரதில்லே'ன்னு சத்தியம் பண்ணி கொடுன்னா?"
"அது எப்படிம்மா முடியும்?பழகிப் போச்சே."
"குடியை விட்டுடறேன்னு சத்தியம் பண்ணு. நான் உனக்கு ஒன்னு தர்றேன்."
"சரிம்மா...உனக்காகவும்,அம்மாவுக்காகவும் சத்தியமா, இனிமே குடிக்க மாட்டேன்." என்று என் தலையில் கை வைத்து, என் அண்ணன் சத்தியம் செய்ய,... குனிந்திருந்த நான், சுற்றும் முற்றும் பார்த்து விட்டு, அவர் முகத்தருகே இன்னும் நெருங்கி, "இப்போதான்,நல்ல அண்ணா,என் செல்ல அண்ணா"ன்னு சொல்லி, அவர் கன்னத்தில் அழுத்த முத்தமிட்டேன்.
இதை கொஞ்சமும் எதிர்பாக்காத அண்ணன்,சந்தோஷ அதிர்ச்சியில், என் கையை பிடித்துக்கொள்ள, (விட்டா ஆசையிலே அப்படியே இழுத்து அவன் மேலே போட்டுக்குவான் போல இருந்தது.) நான் 'படக்' என்று உதறி, அவரை பாசத்தோடு பார்த்தேன்.
"நீ கொடுக்க நினைச்சது இதுதானம்மா? இது தினைக்கும் கிடைச்சா, நான் குடிக்கவே மாட்டேன்."
"ரொம்ப ஜொள் விடாதீங்க அண்ணா. நான் கொடுக்க நெனைச்சது இது இல்லை. ஆனா குடியை விட்டுட்டீங்கன்னா இதுவும் கிடைக்கும்"
"வேறென்ன? சொல்லு குட்டி."
"அது வந்து..." என்று நான் சொல்ல வந்ததை, முழுதும் சொல்ல முடியாமல் தயங்கி நிற்க,...பணம் கட்டிவிட்டு என் கணவர் வரும் சத்தம் கேட்டு,...
"ம்ம்ம்...அப்படியே என் தோளை பிடிச்சு, எழுந்து நடந்து வாங்க"என்று சொல்லி, அண்ணனை மெதுவாக எழ வைத்து,அவரின் கையை என் கழுத்துக்கு மேலே போட்டு, அவரை தாங்கிப் பிடித்து நடக்க...என் தோளில் இருந்த அவரது வலது கை விரல்கள், முந்தானைக்கும் மேலாக முட்டிக்கொண்டிருந்த,என் வலது முலைக் காம்பை பட்டும் படாமல் உரச,...அவர் கையை கொஞ்சம் விளக்கிப் பிடித்து, அழைத்து ஆட்டோ ஏறி, வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.
ஒரு வாரம் அண்ணன் அருகிலிருந்து கவனித்து பாலும், பழமும் கொடுத்து,(நீங்க நினைக்கிற பாலும், பழமும் இல்லை.) காயத்தை ஆற்றி குணப் படுத்தினேன்.
"உன்னோட அக்கறையும், கவனிப்பும் பாசத்தையும் பாக்கிறப்போ, எனக்கு இங்கேயே இருந்துடலாமுன்னு தோணுது குட்டி" என்று சொல்லி,எங்களை விட்டுப் பிரிய மனமில்லாமல் ஒரு வாரம் கழித்து மதுரை போனார் அண்ணன்.
இது நடந்து ஒரு மாசம் ஆகி இருக்கும்.ஒரு நாள் இரவு 11 மணி இருக்கும் . யாரோ பாத் ரூமில் தண்ணீரை அள்ளி, அள்ளி ஊற்றுவது போல, சத்தம் கேட்டு, தூங்கிக்கொண்டிருந்த நான், கண் விழித்து பாத் ரூம் சென்று பார்த்தால்...(லலிதா தான் குளித்துக்கொண்டிருந்தாள். லலிதாவும் நானும் அவள் வந்ததிலேர்ந்து ஒரே பெட்டில் படுக்கிறோம்.)
"லலிதா...என்னடி இது? இந்த நேரத்துலே குளிக்கிறே? தூரமாயிட்டியா?"
"இல்லைண்ணீ, சும்மா தான்" என்று பாத் ரூம் உள்ளே இருந்தே குரல் கொடுத்தவள், ஒரு 10 நிமிஷம் கழித்து, ஈர நைட்டியில், கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள்.
முகம் சோக உணர்சிகளை காண்பிக்க, தலை குனிந்து நின்றவளின் தலையை அன்பாக தடவி, "என்னம்மா ஆச்சு, இந்த நேரத்துக்கு குளிக்கிறே?" என்று நான் அன்பாக கேட்க, வெடித்த அழுகையுடன், விம்மிய என் மார்பில் சாய்ந்த லலிதா,
"என்னாலே முடியலே அண்ணி. என்னென்னவோ நெனப்பு. உடம்பெல்லாம் சூடாக்கி, என்னவோ பண்ணுது..."
"சரி...புரியுதுடி. அதை அடக்கத்தான் குளிக்கிறே. உன்னை சொல்லி தப்பு இல்லைம்மா. உன் வயசும், சூழ்நிலையும் அப்படி. நாளைலேர்ந்து கோவிலுக்கு போவோம். கடவுள் பக்தியிலே கவனத்தை செலுத்து. அது சம்பந்தமான புத்தகங்களை படி. சரி ஆயிடும்...என்ன?"
"சரி,அண்ணி."
அவளை படுக்க சொல்லி விட்டு, நானும் படுத்தேன்.
ஒரு 10 நாள் ஒழுங்கா கோவிலுக்கு போய் வந்தாள்.
ஒரு நாள்,...என் கணவரும் ஏதோ வேலையாக திருச்சி வரை போயிட்டு, 2 நாள் கழிச்சு வர்றாதா சொல்லிட்டு,எனக்கு லலிதாவையும், லலிதாவுக்கு என்னையும் துணையா விட்டுட்டு, போய் இருந்தார். அன்னைக்கு பாத்து, கோவிலுக்கு போயிட்டு வந்தவள், விறு விறுன்னு போய், பெட்டில் குப்புற படுத்து, குமுறி,குமுறி அழுதாள். அவளைத் தொட்டு "ஏன்டி அழறே ...ஏதாவது பிரச்சினையா?"ன்னேன்.
"அண்ணி,கோவிலுக்கு போனா,...புதுசா கல்யாணமானவங்க, ஜோடி ஜோடியா வர்றாங்க. அதைப் பாக்கிறப்போ, என் மண வாழ்க்கை இப்படி ஆகிப் போச்சேன்னு வருத்தமாவும், கொடுத்த உடனேயே பிடுங்கிக்கிட்டானே'ன்னு, அந்தக் கடவுள் மேலே ஆத்திரமாவும் வருது. இனிமேல் நான் கோவிலுக்கு போகப் போறதில்லை. கோவிலே கும்பிட்டா...குருக்கள் குங்குமத்தை கொடுக்கிறார்...சிலைகளைப் பாத்தா சிருங்காரமா இருக்குது...என் மனசு எவ்வளவு கஷ்டப் படும். ஏன் அண்ணி எனக்கு இப்படி ஆச்சு? நான் என்ன பாவம் செய்தேன். எனக்கு வாழவே பிடிக்களைண்ணீ."
"அப்படி எல்லாம் சொல்லக் கூடாதுடி. நடக்கிறது நடந்து தானே தீரும். அம்மாவுக்கு அம்மாவா, அண்ணிக்கு அண்ணியா இந்த அண்ணி உனக்கு இருக்கேன்" என்று சொல்லி, அப்போதைக்கு, அவளை ஆறுதல் படுத்த முடிந்தது தானே தவிர, வேறே என்ன செய்வது என்று எனக்கும் புரியவில்லை. (உங்களுக்கு தெரிஞ்சா சொல்லுங்களேன்.)
அன்று இரவு, தனியாக விட்டால், எங்கே ஏடாகூடமாக ஏதாவது செய்து விடுவாளோ என்று பயந்து, குழந்தையை அவர் பெட்டில் படுக்க வைத்து, அவளை என்னுடனே படுக்க வைத்துக்கொண்டேன்.
லலிதா எங்க வீட்டுக்கு வந்ததுக்கப்புறம், எங்க தாம்பத்திய உறவு அவ்வளவாக இல்லாமல் இருந்தது. அவள் இல்லாத சமயங்களில் அவசர அவசரமா 'அந்த சங்கதியை' முடித்துக்கொள்வோம்.
இரவு ஒரு 11 மணி இருக்கும். அரைத் தூக்கத்தில் இருந்த நான், பக்கத்தில் படுத்திருந்த லலிதா, எழ முயற்சிப்பதை தெரிந்து, அவள் கை பிடித்து,
"எங்கேடி...போறே...குளிக்கிரதுக்கா?"
"......."
லலிதா மௌனமாக இருப்பதை, புரிந்து கொண்ட நான், ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாய், "இங்கேயே படு. உணர்சிய அடக்கிகரவதாண்டி பொம்பளை. உனக்கு உணர்சிகள் கொப்பளிக்கிற வயசுதான். அதுக்காக அதையே நெனைச்சுக்கிட்டு இருந்தா எப்படி? வாழ்க்கை என்கிறது இது மட்டும் இல்லை" என்று சொல்லி, அவளை இழுத்து என்னோடு அணைத்துக்கொண்டு, அவள் கன்னத்திலும், நெற்றியிலும் முத்தமிட்டு, "உனக்காக இந்த அண்ணி சிலது பண்ணப் போறேன். ஒத்துழைக்கனும்... தெரிஞ்சுதா?" (எனக்கும் 'அது' தேவைப் பட்டது.)
"ம்ம்ம்."
"நான் உன் டிரஸ்சை ஒவ்வொன்னா அவிழ்ப்பேன். நீ என்னோடதை அவிழ்க்கனும்.புரிஞ்சுதா?"
"எனக்கு கூச்சமா இருக்குமே அண்ணி!"
"ஏன், எனக்கு கூச்சமா இருக்காதா? நான் என்ன அம்மணமாவே திரிஞ்ச மலை வாசின்னு நெனைச்சியா?"
"நீங்க அனுபவிச்சவங்க. எனக்கு இதிலே இன்னும் 'அ','ஆ' கூட தெரியாதே."
"அதை கத்துக்கொடுக்கிற டீச்சர் தான், இன்னைக்கு உன் அண்ணி. புரியுதா? எங்கே,... எந்திரிச்சு நின்னு உன் டிரஸ்சை ஒவ்வொன்னா கழட்டு பாக்கலாம்."
"போங்க அண்ணி. கூச்சமா இருக்கு."
"சரி...கிட்டே வாடி." என்று சொல்லி, லலிதா நாணத்துடன் தலை குனிந்திருக்க, அவளின் தாவணியை தோளில் இருந்து எடுத்து,இடுப்பில் சொருகி இருந்ததை உருவினேன். காய் வெட்டா, கல்லு மாதிரி அவ முலைங்க ஜாக்கெட்டை முட்டிகிட்டு நிக்க, அழகான அவ இடுப்பு நடுவிலே ஒரு ரூபா அகலத்துக்கு உட் குழிந்து, மெது வடை ஓட்டை மாதிரி அவள் தொப்புள் தெரிய,...ரொம்ப ஒல்லியாகவும் இல்லாமல், குண்டாகவும் இல்லாமல் பாவாடை ஜாக்கெட்டில் அழகா இருந்தா என் நாத்தனார். அவள் அழகை, நான் ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அவள் கைகள் தானாகவே அவள் முலைகளை பெருக்கல் குறி போட்டு மறைத்துக்கொண்டன.
"திரும்பி நில்லுடி." என்று சொல்லி, திரும்பி நின்ற அவளின் பின் அழகை ரசித்து, அவள் சூத்து மேட்டில் பட் என்று ஒரு தட்டு தட்ட,"ஆவ்வ்...என்ன அண்ணி, அங்கே எல்லாம் தட்டிகிட்டு?" என்று திரும்பி ஒரு மாதிரியாக, வெட்கத்தில் என்னை பார்த்து சிரித்தவளை, தோள் பிடித்து திருப்பி, என்னோடு சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டேன். பிரா இல்லாமல் நைட்டிக்குள் இருந்த என் கனிந்த முலைகளோடு, லலிதாவின் கன்னி முலைகள் அழுந்தி,நசுங்கியதில் எனக்கும் சூடு ஏறத் தொடங்கியது.
"எங்கேடி தைச்சே...இந்த ஜாக்கெட்டை, கொஞ்சமும் பொருந்தாமே லூசா இருக்குது." என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை விடுவித்து, அவள் கைகளை தூக்கச் சொல்லி, அவள் கை வழியாக ஜாக்கெட்டை உருவினேன்.
எனக்கு இருக்கிறதை விட,அவளுக்கு கொஞ்சமாதான் அக்குள்ளே முடிங்க இருந்தது. அவ போட்டு இருந்த பிரா கூட, அவளுக்கு பொருத்தம் இல்லாமே இருந்தது.
தொடரும்....